Langs de rand van de afgrond

Alle ingrediënten zijn aanwezig om tot een hevig conflict te komen: Marja van 45 die door haar man in de steek is gelaten voor een veel jongere vrouw. Haar man Henri die daar – nog steeds niet – eerlijk over is. Een prachtig huis waar Marja heel gelukkig was geweest maar niet in kon blijven wonen. De financiële onzekerheid die haar te wachten staat…

Als Marja voor het eerst bij me komt, zie ik direct hoe gekwetst ze is door de situatie. Henri had een affaire met zijn secretaresse maar is er nog steeds niet eerlijk over. Is de affaire beëindigd? Zien ze elkaar nog? Marja weet het niet zeker, het knaagt aan haar.

Henri en Marja hebben twee puberdochters voor wie zij vooral zorgde. Marja werkt maar twee dagen in de week, in een modewinkel. Henri heeft een eigen ICT-bedrijf. Financieel is het ze altijd voor de wind gegaan. Het bedrijf loopt goed en maakt al jaren forse winst. Marja en Henri zijn twintig jaar getrouwd.

Eerst puin ruimen

Ik begrijp al snel dat Henri ook een vFAS-advocaat in de arm heeft genomen en zoek direct contact met haar. We plannen een eerste gesprek, met z’n vieren. Het is mij en mijn collega al direct duidelijk dat deze eerste sessie nodig is om emotioneel ‘puin te ruimen’. Als je, zoals Marja, zo gekwetst bent, heb je eerst ruimte nodig voor alle gevoelens. Geef je daar te weinig aandacht aan, dan loop je later vast.

Dat eerste gesprek is goed, het geeft aan beiden lucht. Ze staan aanvankelijk allebei met de hakken in het zand. In de vechtstand. Zij is boos en wil duidelijkheid over zijn affaire. Hij geeft direct aan niet te veel te willen betalen. Maar langzaam verandert dat. En wanneer ze uiteindelijk over hun dochters komen te praten, worden ze beiden ‘zachter’. Vanaf dat moment is het duidelijk dat dáár hun gemeenschappelijke belang ligt.

Wrok en jaloezie

Na het benoemen en bespreken van alle emoties, is de tweede sessie een veel zakelijkere. Dat kan nu ook. Er is nu ruimte voor het bespreken van de financiën. De alimentatie wordt behandeld, het ouderschapsplan, het pensioen. Eigenlijk staat alles heel snel op papier.

Uiteindelijk zijn beide partijen tevreden met de uitkomst. Henri kan in het huis blijven wonen, en Marja en haar dochters wonen in een leuk appartement. De pijn is er natuurlijk nog. En Marja heeft tijd nodig om weer ‘gewoon’ te kunnen doen tegen Henri.

Maar met alle emoties, wrok en jaloezie, hebben we dit paar langs de rand van de afgrond kunnen leiden. Zonder goede begeleiding en oog voor de emoties, had dit zomaar een nare en bittere strijd kunnen worden die zich nog járen had kunnen voortslepen.

Christine Verhoeven
vFAS advocaat en mediator