Moeders en ‘meemoeders’

Ze leken het zo goed te hebben geregeld, Anneke en Barbara. Het was verdrietig om afscheid van elkaar te nemen. Maar ze waren het erover eens dat het onvermijdelijk was door de psychische problemen van Barbara. Via een online mediator was de scheiding snel geregeld.

Anneke bleef in het huis wonen en zorgde, net als tijdens hun huwelijk, het grootste deel van de tijd voor hun beider kinderen. Die hebben op hun beurt nooit gemerkt dat moeder Barbara psychotische perioden had. Alleen op de goede momenten waren ze bij haar. Beide moeders onderhielden na de scheiding een goed contact met elkaar.

Zo op het eerste gezicht een echtscheiding volgens het boekje; in goed overleg beslissingen nemen; oog hebben voor ieders mogelijkheden; daar waar het kan elkaar ondersteunen in het contact met de kinderen. Totdat moeder Barbara – vijf jaar na de scheiding – een hartaanval kreeg en nog geen drie dagen later overleed.

Geen juridische band met haar dochter

Naast het verdriet over dit zo plotselinge verlies, bleek dat het eigenlijk helemaal niet zo goed was geregeld. Door het huwelijk had Anneke weliswaar het gezag gekregen over dochter Titia die was geboren uit moeder Barbara. Omgekeerd had moeder Barbara het gezag over zoon Max van moeder Anneke. Een juridische band was er echter niet tussen de moeders en het kind van de andere moeder. De kinderen waren niet door de ‘meemoeders’ geadopteerd en erkenning was op dat moment nog niet mogelijk. Bij de online scheiding was voor dit punt geen aandacht geweest.

Titia moet dezelfde rechten krijgen als haar broer

Na het overlijden van Barbara wordt Anneke automatisch belast met de voogdij over Titia, maar juridisch ouder is ze niet. En dat is natuurlijk niet wat je wilt. Anneke is immers vanaf haar geboorte haar moeder. Ze voedde Titia op als haar eigen kind en het meisje moet dezelfde rechten hebben als haar broer.

Er zit voor Anneke niets anders op dan de rechter te vragen vervangende toestemming te geven om Titia te erkennen. En dat is niet iets waar je op zit te wachten in een periode van rouw waarbij je twee verdrietige kinderen ondersteunt bij het verlies van hun moeder Barbara.

Met beide kinderen op vliegvakantie

De rechter verleent de vervangende erkenning. Anneke is door deze erkenning de juridische ouder van Titia geworden. Ze is daarmee ook is belast met het ouderlijk gezag over haar. Anneke laat me een paar weken later blij weten dat ze met beide kinderen op (vlieg)vakantie is geweest. Bij de paspoortcontrole ondervond zij geen enkel probleem. De kinderen hebben genoten nu van een welverdiende zonvakantie. Fijn om te horen, maar het natuurlijk schrijnend dat het Anneke zo veel tijd, energie én geld heeft gekost. Hadden Anneke en Barbara bij de scheiding een familierechtadvocaat ingeschakeld, dan was dit probleem aan de orde gekomen. Dan hadden beiden de erkenning van het kind van de andere moeder zelf bij de ambtenaar van de burgerlijke stand kunnen regelen.

Kornelie Oostlander-Vos
Advocaten & Mediators Oostlander Verhoeven
ww.oostlanderverhoeven.nl